சீதாராமன் (புதுக்கவிதை)

சீதாராமன்

நகரவாசி இராமனை

அயோத்தி மாநகரம்

அழுதுகொண்டே அனுப்பிவைத்தது.

வனவாசி இராமனுக்கு

வானமே கூரை ஆனதால்

எல்லைகள் அற்றுப்போனதால்

வானமும் வசப்பட்டது!

வையமும் வசப்பட்டது!

இராமன்

அயோத்தி இராமனாக மட்டுமிருந்தால்

நாட்டைப் பார்த்திருக்க வேண்டும்;

மக்களைப் பார்த்திருக்கவேண்டும்;

அயோத்திராமன்

சீதையை மட்டுமே பார்த்திருந்தான்;

அன்பு வளர்ந்தது.

சீதாராமன் ஆனான்!

வனவாசி ராமன்

சீதைக்காக வாழ்ந்திருந்தான்.

சீதையின் ஆசையை நிறைவேற்ற

மானைத் துரத்தினான்.

மானைக்கொன்றான்.

பெண்மானை இழந்தான்.

சீதைக்காக அழுதான்; புலம்பினான்;

தவித்தான்; கலங்கினான்;

தன்னைப் போலவே

நாட்டையும் மனைவியையும்

இழந்து தவித்த சுக்ரீவனிடம் நட்புகொண்டான்;

அவனுக்காக வாலியைக் கொன்றான்;

சீதைக்காக

இலங்கை மீது போர்தொடுத்தான்;

வென்றான்;

வீடு திரும்பினான்;

காட்டினில் அவன் வாழ்ந்த

பதினான்கு வருடங்களும்

சீதாராமனாகவே வாழ்ந்தான்;

இராஜாராமன் ஆனபொழுது

இராஜதர்மம் குறுக்கிட்டது;

இராஜ நியதிகள் குறுக்கிட்டன;

மக்களுக்காக வாழ்ந்தான்;

மக்களின் கோணத்தில் யோசித்தான்;

மனைவியைப் பிரிந்தான்;

மனையறம் துறந்தான்;

இல்லறம் வாழ்பவர்கள்

சீதாராமனைப் பின்பற்றவேண்டும்.

கானகம் செல்லவேண்டிய தேவையில்லை;

நல்லாட்சி செய்ய விரும்புபவர்கள்

இராஜாராமனைப் போல் வாழவேண்டும்;

மக்களுக்காக வாழவேண்டும்;

தம்

மனைவி மக்களுக்காக அன்று;

 

 ——–அரங்க. குமார்.

                         சென்னை – 600 049.